De vlucht, de aankomst en de overnachtingplaats

Hallo allemaal,

Hieronder kun je over mijn eerste belevenissen lezen. Als je geen tijd hebt, dan kun je er ook voor kiezen om alleen de ´samenvatting´ te lezen. Die vind je helemaal onderaan.

DE VLUCHT
Gisterochtend om 5 uur ´s morgens ging mijn wekker. Ik vloog pas om 10 uur, maar ik moest 3 uur van tevoren aanwezig zijn, omdat er ´zoveel tijd in gaat zitten´ als je naar de VS gaat. Nou, ik ben nog nooit zo snel door de douane gekomen! Om kwart over 7 zat ik al aan de Holland Boulevard, achter de douane. Bij de gate moest ik nog even de full body scan ondergaan. Ook mijn handbagage werd er gecheckt (mijn carry on was trouwens exact 23 kg, goed gedaan hè). Er stonden nog twee grote potten pindakaas die iemand in zijn handbagage had willen meenemen. Dat mag dus niet. Mijn stroopwafels en drop mochten wel mee, gelukkig ;) Het vliegtuig vertrok precies op tijd, en het was enorm rustig in het vliegtuig, maar toch was de 'estimated time of arrival' een half uur later dan gepland. Ik had nog maar 1 uur om over te stappen op mijn connecting flight in Houston. Samen met een paar jongens uit Noord-Holland die naar Austin gingen voor een festival, stond ik in de rij bij 'customs'. Het was een heeele lange rij.. Dus toen een vrouw riep: "are there any c-men?" en 1 van de jongens daarop reageerde, liepen we met z'n vijven naar de voorkant van de rij (het kon ook zijn dat ze zei: "are there any semen", maar dat zou wel heel raar zijn). Uiteindelijk vroeg ze waar onze visums dan waren, en ja, die moesten we nog krijgen.. Dus toen mnoesten we terug in de rij gaan staan. Jammer. Maar waar was ze nou naar op zoek? Nou, naar sea-men. Lekkere uitspraak had ze dus (en is het niet gewoon sailor men??). Ach, we hadden tenminste wat te doen.

CUSTOMS OP HOUSTON AIRPORT
Uiteindelijk stond ik bij de douanebeambte en moest ik mijn vingerafdrukken geven. "Fingers on the screen", zei hij. Dus ik deed dat. En toen zei hij "done". Dus ik wachten. Zegt ie nog een keer "done" ik zeg: "okay, done". Hij weer: "nee, done". En toen had ik het door... "Ohhh THUMB". Damn, die articulatie van de mensen daar... Of ligt het aan mij?

DE CONNECTING FLIGHT
Ondertussen had ik de connectingvlucht gemist, maar Continental had het goed geregeld (het zal wel vaker gebeuren). Ze hadden mijn bagage naast de bagagecarrousel gezet en er 2 instapkaarten bij gedaan. Voor de eerstvolgende vlucht stond ik op standby. Die vlucht zou om 17 uur vertrekken, dus ik had nog een uur. Voor de andere vlucht was een stoel voor mij gereserveerd, maar die ging pas om 19 uur, dus ik hoopte toch vurig dat de standby omgezet werd in een stoel. En dat gebeurde. Ik zat naast een meisje Kelley en haar werkgever Fred uit Houston. Hij had een gezondheidswinkel en zij werkte daar als diëtiste. We hebben lekker een drankje gedronken (Heineken) en genoten van het zicht op de sky line van LA. Ahhhh zooo moooi!! Het is zo ongelooflijk groooot (met de suburbs erbij natuurlijk) en dan zie je ineens een 'groepje' wolkenkrabbers in het midden van alle lichtjes en dat is dan 'downtown'. Ik ben benieuwd of je het ook op de foto kan zien die ik ga uploaden. Na drieëneenhalf uur vliegen stonden we dus op LAX.

DE HOST, HET ETEN EN HET HUIS
Mijn couchsurfing host Derik haalde me op (ik had een hostel gehuurd, maar hij had dat gelezen en me verteld dat die buurt erg onveilig was, dus dat ik bij hem kon komen slapen) met de auto. Ondertussen was het 19 uur in LA en al 4 uur 's nachts in Nederland, dus ik was al bijna 24 uur op. En de vermoeidheid viel mee, tot we wat gingen eten in Hennesseys Tavern in Redondo Beach (nee, ik heb het strand nog niet gezien). Ik had trek ik iets gezonds, dus ik nam een portobello burger, maar er zat natuurlijk een vette laag kaas op (en er zat chips bij, maar die kreeg ik niet door mijn keel). Verder heb ik voor het eerst in mijn leven onionrings gehad, best lekker. Op weg naar huis gingen we nog even bij de grocery store melk halen (die weet ik nu wel te vinden, dus daar ga ik straks maar even wat eten kopen). Het huis is een duplex woning, en het stinkt zoo erg! Hij heeft een hond die snuift en nouja, gewoon vies is.. Gelukkig mocht ik in Deriks kamer slapen, dus de hond komt in ieder geval niet 's nachts bij mij. En verder negeer ik hem maar gewoon. Over 2 nachtjes ga ik naar Celina toe (die heeft geen hond), dus ik overleef het wel. Het is alleen gruwelijk wennen, maar het is in ieder geval beter dan een hostel in de getto.

SAMENVATTING
De intercontinentale vlucht was maar voor ongeveer 20 procent vol. Ik ontmoette er toch (aan het einde van de vlucht) een paar gasten uit Noord-Holland die naar Austin moesten en die net als ik hun connecting flight gingen missen. Ik kon met de volgende vlucht mee. Die zat helemaal vol en ik zat naast twee aardige mensen uit Houston. Bij aankomst werd ik opgewacht door mijn couchsurfing host Derik. We reden met zijn auto naar een eettentje en de supermarkt alvorens we naar zijn (oom en tantes) huis gingen. Het huis is best aangenaam (als er geen hond zou zijn.. want het stinkt hier enorm). Ik lag pas om 23 uur op bed (toen was het 8 uur 's morgens Nederlandse tijd) en na 27 uur van geen slaap ligt ieder bed lekker, maar het is een Ikea bed, dus de 2 nachtjes die ik hier nog zal zijn, zullen ook wel goed bevallen.