San Diego County - part 1

Hoi lieverds,

Dit is deel 1 van mijn driedelige verhaal over mijn verblijf in Ocean Beach (dat ligt iets ten noorden van San Diego). Veel plezier :)

Vrijdag 25 maart

Dit was de dag dat ik vertrok uit Los Angeles en aankwam in Ocean Beach (OB), dichtbij San Diego. Ik zou gaan couchsurfen bij Ryan en toen ik daar aankwam, hoorde ik dat hij vier huisgenoten had en dat hij dit weekend nog twee couchsurfers verwachtte. Het zou dus gezellig druk worden. Het appartement heeft drie kamers, Dan Voetberg (lange Dan), Kris (een musicus) en Ryan (een volleybalspeler) deelden een kamer en Cliff (een jongen die volgens de huisgenoten smelt als hij de deur uitloopt, want hij komt bijna niet het huis uit) en Dan Kwiatkowski (ook een musicus, zie www.deeperthantheoceanmusic.com) deelden de andere kamer. In mijn verhaal zal ik de Dan met de Nederlandse achternaam 'lange Dan' of 'lange' noemen en de musicus gewoon 'Dan', want ik heb uiteindelijk veel tijd met de tweede Dan gespendeerd en redelijk weinig tijd met lange Dan. Dit kwam vooral doordat lange werkt en minder aanwezig was dan Dan die op dit moment geen baan heeft.

In de woonkamer stonden twee banken, een smalle en een slaapbank. Ik bracht mijn spullen binnen en ontmoette Ryan en Cliff. Ryan had twee fietsen, dus we fietsten naar downtown OB om er wat te eten en een drankje te doen. Ryan kwam erg jong over (ik vroeg hem op een gegeven moment of hij al wel 21 was, maar hij bleek zelfs al 29 te zijn! De zon doet hem goed blijkbaar). Zijn jonge voorkomen werd niet perse veroorzaakt door de manier waarop hij zich gedroeg, maar wel wat betreft hoe hij eruit zag en misschien een beetje door zijn sloomheid van praten. Het was in ieder geval een lieve zachtaardige jongen. Na goedkope zachte en pittige taco's gingen we nog even naar een Ierse pub. Daar hing een teller die de dagen aftelde tot de volgende St. Patrick's Day, dat duurde nog 356 dagen. Grappig :) Er was een Beatles tribute band en ze waren zo goed, dat ik in eerste instantie niet eens door had dat het live was. Ik dacht dat er een bandje op stond. Erg leuk. Na één drankje vertrokken we, het was ondertussen al 1 uur 's nachts en Ryan wilde de dag erop naar joga. Thuis aangekomen vonden we de volgende couchsurfer, Angela uit Spokane, Washington State, op de smalle bank (dus ik had lekker de tweepersoonsslaapbank :)) met mijn kussen onder haar hoofd. Ze werd wakker, dus ik kreeg 'm terug. Gelukkig maar, want Ryan had eigenlijk bijna niets wat betreft beddengoed, alleen een paar dekens.. Ik was dus blij dat ik ook een deken mee had van Celina. Het koelde 's nachts erg af. Kris en lange Dan kwamen 's nachts thuis van hun werk (ze werken allebei in de horeca), alleen Dan kwam niet thuis, die logeerde bij vrienden die hij nog kent van vroeger toen hij in het noorden van New York state woonde.

Zaterdag 26 maart

Ik besloot niet mee te gaan naar joga, maar met Angela naar downtown OB te rijden om daar in een cafeetje op internet te gaan en misschien nog op het strand te zitten. We reden en probeerden haar raampje open te draaien (ze gaan automatisch). Dat lukte niet. En ook de achterramen wilden niet open. Alleen mijn raam. Dus ik dacht 'onee hè, de auto takelt echt af, gisteren wilden de ramen nog wel open'. Ik durfde dus ook niet mijn raam te openen, want stel je voor dat mijn raam niet meer dicht wilde.. Ik probeerde mijn LA verhaal af te typen, maar dat ging nogal moeizaam, want de accu van mijn netbook was leeg.. Ik zat in 'Jambo Jungle' en dronk de beste koffie die ik tot nu toe heb gehad in de VS, het was donkere (Turkse) koffie en toen ik weg wilde gaan, zag ik een briefje hangen met de mededeling dat ik voor een dollar gebruik mocht maken van het stopcontact. Dat kwam dus heel goed uit. Ik had mijn auto voor de deur geparkeerd en ik kon er maximaal twee uur parkeren. Ze gebruiken hier niet zo'n mooie blauwe parkeerschijf, maar zetten gewoon hun auto neer en op een gegeven moment komt er een mannetje in een karretje langs die krijt veegt op je wiel. Na twee uur komt het mannetje opnieuw en checkt of de auto's met krijt er nog staan. Als dat zo is, dan staan die auto's er langer dan twee uur en krijgen ze een boete. Ik checkte na twee uur of er al krijt op zat, maar dat bleek niet zo te zijn, dus ik ging terug naar mijn plekje en nam nog een refill. Ik probeerde te typen, maar raakte aan de praat met een man. Hij vertelde dat hij drie keer was getrouwd en ook drie keer was gescheiden. Het waren korte huwelijken en uit zijn verhaal bleek dat alledrie de vrouwen na de bruiloft totaal veranderden en hem allerlei regels oplegden. Mmm, dat is wel heel toevallig.. Hij vertelde dat uit onderzoek blijkt dat het eerste huwelijk (in de VS) 40 procent kans heeft om uit te monden in een scheiding. Van alle tweede huwelijken mondt 70 procent uit in een scheiding en van alle derde huwelijken loopt bijna 90 procent stuk. Wat een drama.

Toen hij wegging, probeerde ik nog wat te typen, maar toen kwamen twee meiden (van achterin de dertig) dichtbij mij zitten, dus we raakten aan de praat. Ze kwamen uit Florida en we raakten op de één of andere manier aan de praat over schaatsen. Ik wist dat 'ice skating' niet de juiste term was voor wat Ireen Wüst en Sven Kramer doen, maar ik wist niet precies wat wel de juiste term was, dus ik begon even over Shani Davis. Ze hadden nog nooit van hem gehoord.. Eén van de meiden vertelde me dat ze professioneel schaatster was geweest tot een paar jaar geleden, dus ik begon nog even over de klapschaats. Nou, daar begreep ze helemaal niets van.. Uiteindelijk, na een kwartier hierover gepraat te hebben, werd duidelijk dat ze kunstschaatster was en dat ik het over 'speed skating' had haha. Het was gezellig en om een uur of vier, toen ik nog maar één mailtje had getypt naar pappa, besloot ik om Angela te zoeken.

Ik zou naar Mission Beach gaan (en wellicht zou Angela mee komen), waar Ryan aan het volleyballen was en ik had 's morgens afgesproken met Cliff dat ik nog even langs hun huis zou gaan om hem op te pikken. Ik vond Angela niet op het strand, dus ik haalde Cliff op. We kochten wat eten en een paar biertjes en reden een paar rondjes om een parkeerplaats te vinden. Op een gegeven moment reden we in een achterstraatje en zagen we een man lopen. Ik vroeg of hij toevallig ergens parkeerplaatsen wist en wat bleek.. Hij zou net weggaan!! Dus we konden op zijn plekkie staan. Ideaal. Cliff en ik zaten te kijken naar de ondergaande zon terwijl Ryan aan het volleyballen was. Erna gingen we naar een dakterras van iemand die Ryan kent van volleybal. Ik raakte er aan de praat met een Duits meisje dat aan het werken was in San Diego. Ze vertelde me over haar vriend, waar ze ontzettend gelukkig mee was, maar die anderhalf jaar geleden was overleden aan kanker.. En over zijn moeder die ervan overtuigd is dat ze alleen maar uit was op zijn geld.. Erg treurig, maar ze staat ontzettend positief in het leven. Knap hoor. Cliff en ik wilden eigenlijk terug naar huis, maar Dan zou nog komen en die had ik nog niet ontmoet. Uiteindelijk gingen we toch maar en toevallig kwamen we Dan tegen in het donkere straatje bij het huis waar we waren. Nu moest ik alleen Kris en lange Dan nog ontmoeten.

Toen Cliff en ik thuiskwamen, was de derde couchsurfer, Arturo Cabanas uit New York City, net aangekomen. Angela was ook net terug en lange Dan was thuis, dus ik ontmoette hem. We gingen naar een café tien minuten lopen vanaf hun huis, het heette 'Catalina'. Na één biertje ging het dicht, dus gingen we naar huis en naar bed.

Zondag 27 maart

's Morgens vertrok ik met Angela naar San Diego, Balboa Park. Er zijn daar veel musea (ik heb een schilderij gezien van de binnenkant van de Nieuwe Kerk van Amsterdam!!), met onder andere schilderijen van Van Rijn en van Picasso. Mooi hoor. De gebouwen in het park doen erg Spaans (Andalusisch) aan, het was alsof ik in Córdoba stond. In het park was een plek waar meerdere kleine huisjes in een cirkel staan. Ieder huisje staat in het teken van een land. Uiteraard liepen we 'Spanje' binnen en ik liet Angela de euromunten zien die daar te bezichtigen waren :) Ook raakte ik (in het Spaans) aan de praat met de mensen die de 'hosts' waren in het huisje. Dat was leuk.

Rond 2 uur reden we naar downtown San Diego, naar de pub 'The Tilted Kilt'. De meisjes lopen er rond in een Schotse kilt van ongeveer 15 centimeter lang (het was dus meer een brede riem dan een rokje).. En ook de mannelijke bedienden droegen kilts, maar die waren niet zo kort (gelukkig..) en niet zo opvallend (groen in plaats van rood). Lange Dan werkt daar, dat is de reden waarom we erheen gingen. Ik heb er een tijd met hem gekletst en Angela wilde al snel weg, want ze wilde naar haar vrienden op het strand. Het was nogal fris en er was bijna geen zon, dus ik bleef en sprak met lange af dat ik hem wel naar huis zou rijden. Ik vroeg hem of hij interesse had om naar Tijuana te gaan ergens deze week en hij zei dat hij daar graag naartoe wilde, dus dat zouden we dinsdag doen. Rond half 6 kwamen we thuis. Ik vroeg aan andere Dan waar in de buurt een (grote en 'goedkope') supermarkt was. Hij legde het me uit, maar vertelde me dat hij er ook heen moest, dus we gingen samen. We gingen naar Von's, wat een grote winkel is dat weer! En de mensen die er werken zijn ook weer zo vriendelijk. Ik kocht eieren, melk, bloem en stroop.. Jaja, ik ging pannenkoeken bakken :) Ik gebruikte Dan's lidmaatschapspasje, zodat ik korting kreeg, waarna we naar huis gingen. Dan vond het wel een beetje vreemd dat ik ´s avonds pannenkoeken ging maken, normaal eet je dat bij je ontbijt.. In de VS tenminste. Ik liet hem er eentje proeven en eigenlijk kon hij er geen genoeg van krijgen. Ik gaf ook een paar pannenkoeken aan lange Dan en Cliff en achteraf vertelde Dan me dat hij wel jaloers was dat ik lange en Cliff ook pannenkoeken gaf, haha. Het was wel grappig, Dan deed me precies na: Ik deed suiker op mijn pannenkoek (wat helemaal abnormaal is) en rolde 'm op, dat deed hij dus ook. De stroop die ik had gekocht, smaakte naar caramel... Die mochten ze van me houden, want dat was me veelstezoet.

Na de pannenkoeken kwamen Arturo en Kris thuis. We besloten om naar downtown OB te gaan om daar te gaan karaoken. Angela kwam net thuis toen we wilden vertrekken, dus dat kwam goed uit (ze heeft geen telefoon, dus we konden haar niet bereiken). We waren met z'n zessen (Cliff kwam niet mee). Kris zong een lied in z'n uppie en Angela ook. Dan en ik zongen samen 'This Love' van Maroon 5 en we kregen veel mensen op de dansvloer. Ik was ontzettend zenuwachtig (de microfoon trilde in mijn handen..), maar hoorde van de huisgenoten dat ik Dan van het podium af zong. En dat was positief, zeiden ze, dus dat neem ik maar aan. Ik wilde nog 'Ironic' van Alanis Morrisette zingen, maar dat kon niet meer, omdat de tent om half 2 sloot en er stonden nog teveel liedjes in de wachtrij. We liepen naar huis en Angela kwam er halverwege achter dat ze haar creditcard vergeten was, dus Arturo en zij renden terug. We moesten ongeveer twintig minuten wachten, maar dat was prima. We vermaakten ons wel. Toen we thuiskwamen, gingen we meteen naar bed en ik deelde de woonkamer dus met Angela en Arturo.

Maandag 28 maart

Angela zou 's morgens vliegen naar haar zus in New Mexico, dus ik bracht haar naar het vliegveld. Arturo blijkt een (ontzettend luidruchtig..) ochtendmens te zijn, dus ik was al ontzettend vroeg op. Nadat ik Angela af had gezet (wat een kwartiertje rijden was), parkeerde ik bij de haven en ging ik even genieten van het uitzicht over het water en de skyline van San Diego.

Dan had me de avond ervoor verteld dat hij de hele week overdag niets te doen had (hij moest alleen drie keer optreden en twee keer oefenen), dus we hadden afgesproken dat we samen wat leuks zouden doen vandaag. Toen ik thuiskwam, vertrokken we naar La Jolla. Dat is een rijker stadje in San Diego County. We liepen langs de waterkant, er waren veel pelikanen en zeeleeuwen. We liepen door een grotje, het was eb, dus we konden best ver lopen. Het was eigenlijk meer een soort van tunnel, waarna je weer onoverdekt stond. Er waren erg veel toeristen, maar ik heb geen Nederlands gehoord. Erna zaten we een tijdje op een bankje en liepen we verder door een winkelstraat. We aten Mexicaans, we besloten onze gerechten te delen, dus we bestelden een gerecht met kip en een gerecht met rundvlees. Toen we het voorgeschoteld kregen, bleek het dat de serveerster een foutje had gemaakt en ons allebei kip had gegeven, maar het was allebei anders gekruid, dus het was prima zo. Erg lekker.

Toen we uitgegeten waren, liepen we naar de auto. Mijn slippers begonnen mijn voeten erg pijn te doen, dus Dan tilde me een stuk. Dat kwam hem goed uit, omdat hij al een paar dagen niet naar de sportschool was geweest en dit was een goede oefening voor hem, voor zijn rugspieren. Ik vond het wel handig. We reden met de auto naar een hoog uitzichtpunt van La Jolla, waar een groot wit kruis op staat. Het was adembenemend. Toen we reden, vertelde ik Dan over de ramen, dat ze niet open konden.. En toen ik goed keek naar de knopjes in mijn deur, bleek dat ik het kinderslot op de ramen had gezet!! Lekker stom van me haha. Dus de ramen waren niet kapot :) Daarna zou de zon bijna ondergaan, dus reden we naar beneden en gingen we op het strand zitten. Het werd steeds drukker, er kwamen veel jongeren op het strand hangen (waarschijnlijk omdat ze niet in de kroegen mogen komen, omdat ze onder de 21 zijn), maar de zonsondergang werd er niet minder mooi door. Het was prachtig.

Samenvatting:

Ik ging couchsurfen bij Ryan, hij woonde in een driekamerappartement met vier andere jongens en dit weekend zouden nog twee couchsurfers komen. Het was dus gezellig druk. Met Ryan heb ik in downtown Ocean Beach (OB) taco's gegeten en geluisterd naar een Beatles Tribute Band. Ik ben naar Balboa Park geweest met Angela, die ook couchsurfte in Ryans huis (maar haar host was Ryan's huisgenoot, Lange Dan). Ik heb gekaraoked met Dan (niet lange Dan) en ik ben met hem naar La Jolla geweest.

In mijn volgende verslag kunnen jullie mijn ontzettend spannende ervaringen lezen die ik heb opgedaan in Tijuana, Mexico.
Ik heb foto's op Hyves en op Facebook gezet (op beide sites heb ik verschillende foto's gezet). Aangezien ik in totaal maar tien foto's kan uploaden op deze website, en de foto's die bij het vorige verhaal en bij dit verhaal horen niet zo fantastisch mooi zijn, kies ik ervoor om nu geen foto up te loaden. Jullie missen niets hoor :)

Liefs, Britta