Las Vegas met neef Bart

Las Vegas met neef Bart

Zondag 3 april
Het was een prachtige dag en ik had een redelijk lange rit voor de boeg richting het noordoosten, dus ik vertrok rond het middaguur uit Ocean Beach. Op die manier hoefde ik niet tegen de zon in te rijden en zou ik rond vijf uur aankomen in Barts hotel aan de strip van Las Vegas, de Flamingo. Onderweg moest ik stoppen om te tanken. Je moet hier in de VS vooraf betalen, voordat je je tank vult. De makkelijkste manier is betalen met je creditcard of je bankpas (die ze hier 'debit card' noemen), maar bij deze pomp in het kleine plaatsje Perris, dat dichtbij Los Angeles ligt, moest je aan de balie betalen. De man die er werkte, was erg vriendelijk en behulpzaam. Ik kocht er een 'cinnamon bun' (een kaneelbroodje) en een kop koffie om mee te nemen. Hij wees me erop dat ik voor de aanbieding, voor dezelfde prijs, kon kiezen tussen een kleine of een grote kop koffie. Ik had al een kleine gevuld, maar ik mocht de koffie overhevelen in een grote beker en deze bijvullen. Wat een service, hè.

Ook stopte ik bij een 'rest area', om even naar de wc te gaan en te genieten van het uitzicht. Al met al liep ik een uur uit en ik was even ongerust dat Nevada in een andere tijdzone lag dan Californië, wat zou betekenen dat ik pas na 7 uur bij Bart zou zijn, maar dat bleek niet het geval te zijn.

Voordat ik in San Diego aankwam, had ik het plan om een paar dagen in San Diego te verblijven en erna via Joshua Tree National Park naar Las Vegas te gaan. Ik had al gezien dat er in ieder geval twee couchsurfing mogelijkheden waren, maar aangezien ik lang aan de kust ben gebleven, besloot ik Joshua Tree over te slaan. Dit bleek achteraf helemaal niet erg te zijn, want tussen Los Angeles en Las Vegas heb ik ontzettend veel Joshua Trees gezien.

Ik reed dus van San Diego via LA naar Vegas. Het eerste stuk reed ik via een andere snelweg dan toen ik van LA naar San Diego reed. Het landschap was erg dor en saai, maar wijds en de wolken waren indrukwekkend. Dan had me zijn cd's gegeven, dus die heb ik onderweg grijs gedraaid. Zodra ik Nevada binnenreed, zag ik een grensstadje wat typisch is voor Nevada: één en al casino's en nog meer reclame dan ik in de andere steden had gezien. Na drieëneenhalf uur rijden werd het landschap heuvelachtiger en ruiger. Zie de foto's :)

De snelweg die door Las Vegas loopt, was erg druk toen ik er reed, maar gelukkig was ik redelijk gewend geraakt aan mijn gps-systeem en vond ik het hotel met gemak. Het was wel lastig om de parkeergarage te vinden. Één van de twee manieren om er te komen, was via de strip, door over de stoep te rijden! De eerste keer dat ik erlangs reed, had ik dat niet gezien. Maar goed, na een kleine omrit, lukte het me toch om de parkeergarage te vinden. In de parkeergarages van de grote hotels aan de strip kun je gratis parkeren (ook als je er niet verblijft).

Ik kwam dus aan, vond een parkeerplaats en belde Bart op om hem ervan op de hoogte te stellen dat ik aangekomen was. We zouden elkaar treffen in de lobby en ik moet zeggen: het hotel was niet heel erg overzichtelijk, maar gelukkig vond ik de bordjes 'lobby' en na een paar minuten kwam Bart aanlopen. Wat was dat leuk om een bekend gezicht te zien en tegelijkertijd vreemd om Nederlands te horen en te spreken. We namen de lift naar de twaalfde etage, of was het de twintigste? Ach, traplopen zou in ieder geval te vermoeiend zijn, vooral met mijn grote koffer! En we hadden mooi uitzicht over de tuin van het hotel.

Nadat we wat bijgekletst hadden en ik me gesettled had, liepen we naar beneden waar Barts collega's al op ons aan het wachten waren. We zouden met een groepje wat gaan eten en dat deden we in het hotel. De service was niet om over naar huis te schrijven, maar toch schrijf ik er over. Het leek alsof ze de schoonmaakdames hadden ingehuurd om te bedienen. Het waren volgens mij eerste generatie Mexicaanse dames die zich niet aangepast hadden aan de Amerikaanse 'service cultuur'. Ze boden in ieder geval niet de service die ik gewend was in de afgelopen weken in Californië. De gebraden kip en gepofte aardappel smaakten er niet minder om.

Na het eten liepen we naar nabijgelegen casino, want Bart en de mannen hadden de Flamingo al wel gezien. In het casino waren mensen karaoke aan het zingen. Sommigen waren erg goed en anderen waren heel erg slecht, het was al met al een geslaagde eerste avond in Vegas.

Maandag 4 april

Bart ging vandaag met een paar collega's vliegen over de Grand Canyon. Aangezien ik er met de auto naartoe zou gaan en het nogal aan de prijs was, besloot ik om niet mee te gaan. Ik verdreef mijn tijd in het zonnetje bij het zwembad. Bart zou rond 4 uur terug zijn, dus ik pakte om half 4 mijn spullen bij elkaar om alvast naar de hotelkamer te gaan. Terwijl ik richting de uitgang van het zwembad liep, keek ik (uiteraard) om me heen om te zien of ik bekenden van me zag. En zowaar! Daar zag ik Barts collega's (de collega's die niet mee waren naar de GC). Ik voegde me bij hen en hoorde dat Bart al naar me op zoek was. Even later kwam Bart bij ons en genoten we van de laatste zonnestralen en een mojito bij het zwembad.
Barts collega´s gingen deze avond eten in de Stratosphere toren en Bart ging niet mee, dus Bart en ik deelden een pizza in het hotel. Zeer smakelijk. Erna reden we naar het oude deel van Las Vegas, waar het allemaal begon tegen het einde van de 19e eeuw. Het leek wel kermis, zoveel lichtjes dat er waren. En allemaal van die grote bollen. In het nieuwe gedeelte gebruiken ze veel ledverlichting. De belangrijkste casinostraat van het oude gedeelte heet ´Fremont Street´ en deze is soort van overdekt met een doek, waarop ieder half uur of zoiets een ´show´ wordt weergegeven. Wij zagen en hoorden een lied van Queen en het was leuk om mee te maken. Bart kocht een plastic mok voor Sam en we zagen wat straatartiesten dansen. Daarna gingen we weer terug naar het hotel en naar bed.

Dinsdag 5 april

Vandaag was de dag dat ik de Strip ging verkennen. De meeste mensen die ik spreek, zeggen dat de Strip overdag niet mooi is, maar ik vond het wel mooi. Het viel me op dat alles ontzettend schoon was. Ik liep uit mijn hotel en sloeg linksaf, in de richting van hotel Paris. Ik ben 1 keer in mijn leven naar Parijs geweest en dat was meer dan 10 jaar geleden, dus ik weet niet meer zo goed hoe groot de IJffeltoren was. Ik weet wel dat de IJffeltoren die in dit hotel staat en die boven dit hotel uitsteekt veel kleiner is, maar het heeft juist wel charme. Ik ging naar binnen en bestelde een koffie. De ober was erg vriendelijk en we maakten een praatje. Ik ben in februari met Jorine in Amsterdam naar het Holland Casino geweest en heb er geluk gehad met Black Jack. Nu was ik op zoek naar 5 dollar Black Jack tafels en de ober vertelde me dat ze die niet hadden in de Paris, maar dat ik daarvoor in Fremont Street moest zijn. Dat hoorde ik dus een dag te laat.. Toen ik de koffie op had, liep ik door richting het zuiden. Ik liep langs een Ross (die goedkope kledingwinkel) en probeerde wat jurken aan. Ik kocht een simpel shirtje en liep weer verder. De Strip was anders dan ik had verwacht. De weg is heel druk en de mensen die er lopen zien er verre van chique en fancy uit, maar ik dacht: misschien is het 's avonds anders. Dat zou ik later wel meemaken. Ik liep een M&M's winkel binnen, welke vier etages hoog is. Ze hebben er alle kleuren M&M's die je kunt bedenken. In weer een ander winkeltje kocht ik wat kaarten en oorbellen en daarna kwam ik weer wat casino's tegen. Ik liep de roltrap op en liep over de brug naar de westkant van de Strip. Daar was hotel New York New York met de grote achtbaan. Het zag er erg grappig uit, een paar mooie en kleurrijke wolkenkrabbers naast elkaar, dat was het hotel. Er stond uiteraard ook een Vrijheidsbeeld naast het hotel. Ik ging naar binnen en vond zowaar een 5 dollar Black Jack tafel. Ik moest mijn paspoort laten zien en wisselde 20 dollar in voor 4 fiches. Om een lang verhaal kort te maken, liep ik uiteindelijk weg met 60,50 dollar.

Ik liep rond 4 uur ´s middags richting mijn hotel en passeerde een meisje die een foto maakte van een jongen, met de IJffeltoren op de achtergrond. Ik liep verder en keek om toen ik zag dat de jongen eenzelfde foto van het meisje aan het maken was. Dus ik liep terug en vroeg hen of ik een foto van hen kon maken voor hen. Ze keken me aan alsof ik een spook was, dus ik probeerde hen ervan te verzekeren dat ik niet van plan was weg te rennen met hun camera. Ze lieten het toe en ik gaf hen aanwijzingen om hen zo mooi mogelijk op de foto te krijgen. Ze stonden eerst in de schaduw, dus je kon hun gezichten eerst niet eens zien. De foto werd mooi en ik liep weer verder. Het was ongeveer half vijf toen ik aankwam in de Flamingo en toen ik daar ook een 5 dollar tafel zag, besloot ik daar nog even aan te spelen. Na een uur spelen, was ik 40 dollar kwijtgeraakt. Helaas, maar in ieder geval had ik wel 50 cent winst gemaakt.

Bart was druk aan het werk met zijn baas, aangezien ze hem nodig hadden in Nederland, maar toen zijn collega's sushi gingen eten, besloot ik mee te gaan. Het was zalig. Toen we klaar waren en terugliepen naar de hal, kwamen we Bart tegen. De collega's gingen weg en ik ging met Bart mee. Hij moest nog wat eten, dus ik nam hem mee naar dat sushi restaurant waar we net waren geweest. Hij at zijn buikje vol en we kletsten gezellig, daarna gingen we naar bed.

Woensdag 6 april

Het was helaas niet zo'n zonnige dag, oftewel geen dag om aan het zwembad te liggen, dus ik liep de Strip op, op zoek naar een plek waar ze WIFI hadden, zodat ik op internet kon. Ze hadden vreemd genoeg geen WIFI bij Starbucks, maar wel bij de McDonalds. Ik kocht er een koppie koffie en ging op het terras zitten. Op een gegeven moment kwam een lief vrouwtje van een jaar of 55 bij me en begon in het Frans te praten tegen me. Het duurde even voor ik doorhad wat ze van me wilde, maar het lukte me om het te begrijpen. Ze wilde op het internet, maar wist niet hoe ze dat moest doen. Ik kreeg het voor elkaar en uiteindelijk kocht ze een kopje koffie voor me. Na een half uur kwam ze naar me toe, omdat ze moeilijkheden had met het versturen van een e-mail. Ze dacht dat ze op hotmail zat, maar dat zat ze niet (ongelooflijk dat ik dit allemaal begreep in het Frans), dus ik hielp haar. Verder was ik zelf bezig met het typen van e-mails en het zoeken van een couch voor de nachten na donderdag. Ik had namelijk regelmatig contact gehad met Dan, uit Ocean Beach, en we hadden besloten dat hij zich bij mij zou voegen tijdens mijn reis. Hij had een 'rideshare' (oftewel een persoon met wie hij mee kon rijden) gevonden via Craigslist.com en hij zou op zondag arriveren. Ik typte een bericht op de 'last minute couch Las Vegas-groep' en wachtte op reacties.

Na het internetten liep ik wat meer richting het noorden en liep ik door een deel van de Venetian. Ik stond op een roltrap welke 45 graden omhoog ging en halverwege weer 45 graden omlaag ging. Het bleek een Venetiaanse brug te zijn waar ik overheen ging. Erg grappig. Verder zag ik wat gondels. Het was kleiner dan ik me had voorgesteld en erg nep, maar wel schoon en gezellig.

Barts collega Rakesh is getrouwd en zijn vrouw Suzanne zou vanavond aankomen in Las Vegas. Na de conferentie, op donderdag, zouden ze met een huurauto richting LA gaan, en Rakesh had de huurauto voor een dag te laat geregeld. Bart vroeg of ik wellicht Suzanne op wilde pikken en dat wilde ik graag doen, dus rond half zeven reden Rakesh en ik naar de luchthaven, welke slechts op 15 minuten rijden is van het hotel. Na haar opgepikt te hebben, aten we bij het buffet van het hotel. Het zag er heerlijk uit, maar sinds dinsdagavond (na de sushi) had ik een rare buik. Ik at alleen een salade met een paar stukjes kreeft (ik moet het geld er toch een beetje uit halen) en omdat het er zo zalig uit zag, nam ik ook een piepklein stukje (3 kubieke cm) chocoladetaart. Daarna ging ik naar bed.

Donderdag 7 april

Bart stond vroeg op om naar een winkelcentrum te gaan. Hij kwam er om 9 uur aan en toen kwam hij erachter dat de deuren pas om 10 uur open zouden gaan. Gelukkig was hij er samen met een collega naartoe gegaan, dus hebben ze lekker wat gedronken voordat ze naar binnen gingen. Bart kwam terug met speelgoed voor de kids, onder andere een hele grote doos vol lego. Erg leuk!

Mijn moeder zat op deze dag in Den Bosch en zou 's avonds naar Truus (mijn zusje) toe gaan. Ik had met hen afgesproken om te msn'en vanaf half 9 Nederlandse tijd. Ook pappa en mijn broertje Frans zouden op msn komen, dus ik zei mijn neef gedag en ging naar de McDonalds (met nog steeds een rare buik, dus ik at er niets). Ik chatte een uur met de familie, ook mijn broertje Rick kwam online, dus we waren compleet. Ik vertelde hen dat Dan mee zou komen reizen en de reactie die ik kreeg was 'denk je niet dat dit het lastiger maakt om een 'couch' te vinden? Mensen zullen eerder een alleenreizend Nederlands meisje binnen halen dan twee mensen'. Toch dacht ik dat het juist wel goed zou zijn als Dan mee zou reizen, want het is met z'n tweeën toch veel veiliger dan in je uppie.

Ondertussen had ik vier berichten gehad op mijn 'couch request' en ik besloot om in te gaan op degene die als eerste had gereageerd. Hij heette Mig en woonde in het zuidwesten van Las Vegas. Hij schreef dat hij naar een conferentie moest in een hotel die avond, maar dat dat best casual was en dat ik mee kon. Dat besloot ik dus te doen. Hij sms'te me zijn adres en tegen een uur of 6 's avonds stond ik voor zijn hek. Hij woonde in een 'gated community', oftewel een gesloten gemeenschap en ik had geen code voor het hek, dus ik moest wachten tot hij kwam, wat niet zo lang duurde, vooral niet omdat ik van het uitzicht kon genieten, de woestijn.

Toen kwam Mig thuis en hoe mijn reis verder ging, lezen jullie hopelijk snel in mijn volgende stuk.