It never rains in California?

Lieve vrienden,

Na een lange periode van stilte wordt het nu hoog tijd dat ik een update plaats. Zoals jullie van me gewend zijn, vinden jullie onderaan dit verslag een samenvatting van mijn belevenissen. Veel plezier!

Dinsdag 15 maart

In mijn vorige verslag schreef ik al dat ik de auto van Celina huur. Het is een vierdeurs Toyota, dus ik heb lekker veel ruimte. Helaas werkt de verlichting in de auto niet (dus ook het dashboard kan ik niet lezen..) en de toeter is ook kapot. Dat ga ik toch proberen te laten maken, aangezien ik het toch wel erg spannend (lees 'eng') vind om te rijden tussen de vrachtwagens op de zesbaanswegen.. Op dinsdag heb ik 's avonds boodschappen gedaan met mijn auto en heb ik een zalige pasta bereid (Dutch style :P). Het is erg handig dat 'a pound of meat' ongeveer hetzelfde is als een pond vlees in Nederland, op die manier hoef ik geen rare berekeningen te maken midden in de supermarkt. Ook zie je op veel flesjes water toch het aantal mililiters of liters staan, dus ze gebruiken hier af en toe ook 'the metric system'. Ik hoorde dat Celina's auto 1 op 25 rijdt ongeveer. Dat klinkt goed, maar dat is miles per gallon, wat inhoud dat haar auto ongeveer 1 op 10 rijdt wat betreft kilometers per liter. Het is een zuipschuit dus. Helaas is de benzineprijs ook erg omhooggeschoten de afgelopen paar maanden, maar het is nog steeds goedkoper dan de benzine in Nederland. De gallons benzine kosten hier ongeveer USD 3,95, wat met de huidige koers betekent dat ik per liter ongeveer 77 eurocent betaal. Bingo dus!

Woensdag 16 maart

In de eerste week van april komt mijn neef Bart naar Las Vegas voor zijn werk. Hij verblijft in een hotel aan de Strip en aangezien ik het ontzettend leuk zou vinden om hem hier te zien, heb ik 's morgens een kamer geboekt in The Imperial Palace, welke naast zijn hotel staat. Nadat ik dit geboekt had, ben ik voor het eerst naar een Walmart gegaan. Als ik de verhalen mag geloven is het een enorme zaak die je het beste kunt vergelijken met de Makro in Nederland, alleen is de Walmart niet alleen toegankelijk voor ondernemers, maar ook voor particulieren. Het viel dus best tegen toen bleek dat de zaak alleen een begane grond had en dat ze veel spullen die ik zocht niet aanboden. Ik heb er wel een koelbox gekocht voor in de auto, een zakmes, een heuptas met twee flessen die eraan vastzitten en die je zelf kunt vullen met water en een wegenkaart van Western USA, maar goede loopschoenen hadden ze niet en de goedkope 'TomTom' ook niet. Gelukkig hadden die producten geen haast, aangezien ik Celina's gps-systeem kon gebruiken tot zondag en ik niet van plan was veel te lopen in gebergten in de nabije toekomst.

's Avonds nam Jessica me mee naar haar favoriete kledingwinkel 'Ross'. Het is een erg goedkope winkel met best leuke kleding. Ze had iets groens nodig, omdat het de dag erop Saint Patrick's Day zou zijn. Dat is de dag waarop al het bier groen is en iedereen zich groen moet kleden (want anders word je geknepen). Ik heb vier jurkjes en een shirtje gekocht (alsof ik nog niet genoeg kleding heb..) en was slechts 35 euro kwijt. Ik betaalde met mijn pinpas en ze vroeg me of ik in euro's wilde betalen of in dollars. Gelukkig zei ik dollars, want achteraf bleek dat de koers in de winkel minder gunstig was dan de koers van de bank (anders zou ik ongeveer 40 euro kwijt zijn geweest). De koers wordt trouwens met de dag gunstiger voor mij. Fantastisch is dat :) Het is wel erg wennen dat alle prijzen in de winkels en in de restaurants exclusief btw zijn. In de supermarkt is dat ook zo, maar over de meeste etenswaren die ik koop, wordt geen btw geheven. Volgens mij is het in de supermarkt alleen junkfood (chocolade en chips) en boeken, kaarten en frisdrank waarover je btw moet betalen. Dat zijn producten die ik toch niet zo vaak koop, dus dat valt mee.

Donderdag 17 maart - Saint Patrick's Day

Om 1 uur had ik met Jessica afgesproken om te gaan lunchen bij 'The Pizza Place' in San Dimas. Ze werkt daar in de buurt, dus dat kwam voor haar goed uit. Ik kwam wat eerder aan en raakte er aan de praat met een jongen aan de bar. Hij was nog nooit buiten de VS geweest en hij was onder de indruk van mijn onderneming (ook binnen de VS had hij niet gereisd, dus hij gaf me geen tips). Ik bestelde mijn eerste groene biertje en de barvrouw vroeg welk bier ik wilde (ze tappen eerst het biertje, waarna ze de groene vloeistof toevoegen. Met bruin bier zal het groen wat minder duidelijk zijn, maar over het algemeen kunnen ze elk biertje groen maken). Ik zag dat ze Stella Artois op de tap hadden en vroeg om een Amerikaans biertje dat een beetje hetzelfde zou smaken als Stella. Ze begreep me blijkbaar niet, want ze zei: "We hebben Stella". Dus ik zei: "Ja, maar dat komt van mijn buurland, dus dat kan ik iedere dag drinken". Ze kon me geen Amerikaans bier aanraden, dus ik nam maar een Stella. Better luck next time.. Ik zal nog genoeg kans krijgen om Amerikaans bier te drinken. Even later kwam Jessica aan met haar collega Antoinette, die zich Tony laat noemen. Ze is 26, gescheiden en gaat binnenkort trouwen met de vader van haar jongste kind. Ze heeft in totaal 3 kinderen en werkt fulltime. Jessica vertelde me dat werkgevers in de VS niet verplicht zijn om vakantiedagen en ziektedagen te geven aan werknemers. Jessica en Tony hebben ieder 5 vakantiedagen per jaar en 5 ziektedagen. Ongelooflijk hè! Jessica stond versteld toen ik vertelde van jouw 48 vakantiedagen per jaar, Niek :) Ik at een (enorm groot) stuk pizza met ui en champignons en een salade, met daarbij mijn groene biertje. Samen kostte het nog geen 7 euro. Wat me hier opvalt, is dat je altijd, maar dan ook echt altijd, je identiteitsbewijs moet laten zien als je alcohol besteld. Als je onder de 21 bent, mag je niet eens naar binnen in een bar. En ik ben twee keer in een soort van eetcafé (wat meer een restaurant was) geweest, waar ik bij de ingang mijn ID moest laten zien. Ongelooflijk, als 21-jarige mag je zelfs daar niet naar binnen! En het gekke is dat je wel als 16-jarige een auto mag rijden, zelfs op de snelweg en zonder rijinstructeur! Ze vinden dat hier logisch en snappen niet dat we in Nederland eerder mogen drinken dan dat we mogen autorijden, maar ik heb hen toch overtuigd van het feit dat het logischer is dat je eerst mag drinken en dan mag rijden. Mijn argument was dat je als bestuurder buitenstaanders kwaad kan doen en als drinker heb je vooral jezelf ermee als je dronken wordt. Alhoewel het hier natuurlijk toch weer anders is, omdat iedereen makkelijk toegang heeft tot een pistool, en met drank op kun je hele rare dingen doen.. Ach, het is zoals het is en het is ook wel weer aangenaam dat er geen puberale jongeren in de kroegen te vinden zijn.

Ik was nog niet klaar met eten toen Jessica en Tony weer moesten werken, dus ik at rustig mijn bordje leeg (jaja, alles paste in mijn buik). Daarna ging ik naar Denny's, dat is een diner waar je koffie kunt drinken en lekker in zo'n leren bankje kunt zitten, net als de politieagenten van Law & Order. Denny's is een keten waar ik dus nog veel gebruik van zal maken tijdens mijn trip. Ik las bij de Denny's in San Dimas mijn boek van 'De Cliënt' van John Grisham. Had ik daar al over verteld? Ik ben ooit begonnen in dat boek en was halverwege gekomen. Er zit een stukje papier in van een krant van 2005.. Nu ben ik dus opnieuw begonnen en het is een erg goed boek. Ik heb bij Denny's voor het eerst kennisgemaakt met de 'refills' en ik heb er meteen 3 van gedronken! Vier bakken koffie dus en het smaakte niet eens zo heel erg slecht.

Rond 5 uur 's middags was ik weer thuis en begon ik me alvast klaar te maken voor de avond. Angela was een tijdje geleden uitgeweest en had een jongen ontmoet die werkt voor een upperclass club in Hollywood, Las Palmas genaamd. Hij vroeg Angela of ze met een paar vriendinnen op St. Patrick's naar zijn club wilden komen. De entree en drankjes zouden gratis zijn en hij zou ook een parkeerplaats kunnen regelen. Dus we gingen er met z'n vijven heen: Celina, Angela, Patrick, Christina en ik. Aangezien het rustig was op de weg, kwamen we ruim drie kwartier te vroeg aan. De jongen liet ons bij hem thuis wachten, wat prima was. De andere meiden die die jongen had 'geronseld' waren net hoertjes, met hun volledig zichtbare neongroene beha's, hun blote buiken en hun rokjes die net zo goed als riem door konden gaan. Er was 1 meisje bij die in haar eentje was gekomen. Ze nam me apart en vroeg of we 'vriendinnen' konden zijn voor die avond. Ik vond het best, ik zei dat ze wel bij ons kon blijven. Zoals altijd moesten we ons identificeren toen we de club binnengingen. Plotseling was 'mijn vriendin' weg! Wat bleek nou, ze had een vals id bij zich! Uiteindelijk mocht ze wel naar binnen en ze vertelde me dat ze 19 jaar was. Haar valse id was afgepakt en ze was er nerveus om. Ik vroeg haar of ze er veel voor betaald had, maar dat bleek niet zo te zijn. Het was een identiteitsbewijs die ze op straat had gevonden! Tegen het einde van de avond kreeg ze het pasje terug. Tja, ze willen natuurlijk geen problemen met de politie en ze hebben haar binnengelaten ondanks haar valse id. Maar als ik hen was geweest, dan had ik het pasje doorgeknipt en weggegooid... En ik had haar niet eens binnengelaten, maar blijkbaar was ze aantrekkelijk genoeg om binnen te laten. Het publiek in de club was niet echt mijn publiek, maar er werd best leuke muziek gedraaid en het was grappig om mensen te kijken. Ik had nog niet gegeten en gelukkig had de club ook een tacoshop, dus at ik lekkere taco's. Patrick (en dus ook Christina..) was de BOB en ze vonden het vanaf moment 1 al niet leuk in de club. Angela en Celina trokken zich daar niets van aan en ik stond maar een beetje bij hen terwijl Angela en Celina aan het dansen en zoenen waren (met een groep Aziaten om hen heen :S). We vertrokken rond 2 uur 's nachts en Celina en Angela waren zo dronken als een tor. Erg ongemakkelijk was dat eigenlijk, want ze zaten de hele tijd te zoenen naast me in de auto, maar aan de andere kant was dat ook wel lekker rustig haha. We hebben in ieder geval weer wat beleefd :)

Vrijdag 18 maart

Celina en Angela zouden vandaag naar Pasadena gaan en ik was benieuwd hoe dat stadje zou zijn, aangezien ik het ken van tv-show "The Big Bang Theory", dus ik ging mee. Ze zouden erna direct doorgaan naar een Lesbian club in Hollywood, dus ik zou met 'mijn' auto achter hen aan rijden. Dat was prima natuurlijk, dus om half 4 vertrokken we. Eerst gingen we naar de bank, waar ik 3 rollen kwartjes haalde. Dat is handig als parkeergeld en voor als ik mijn kleding zou willen wassen in een Laundromat. Rond 4 uur reden we op de snelweg en alles ging goed, totdat er een vent in een auto op de baan naast me naar me begon te seinen. Ik was erg luid aan het meezingen met mijn mp3, dus ik dacht dat ie daar iets over wilde zeggen haha, maar nee, het bleek veel erger te zijn! Eerst verstond ik hem niet, maar toen we een file naderden en onze snelheid afnam, hoorde ik hem roepen "I think you're overheating", oftewel mijn motor raakte oververhit. En jahoor, ik zag mijn temperatuurmeter omhoogschieten zodra ik meer gas gaf... Het was best eng en ik belde Celina gauw op, waarna we de eerstvolgende afslag namen. Die was dichtbij trouwens. Op dat moment waren we al bijna in Pasadena, dus ver van huis, zo'n 40 minuten. De jongen die me erop had geattendeerd kwam achter ons aan en zei dat het ding dat kapot was en vervangen moest worden, niet zo heel duur zou zijn. Slechts 100 dollar. Dus dat was een opluchting voor Celina. Toevallig waren we op een parkeerplaats gestopt, waarnaast een garage was. Dus we brachten de auto daar en Celina sprak met de monteur af dat hij er de ochtend erop naar zou kijken, waarna ze telefonisch contact zouden hebben. Ik reed met Celina en Angela mee naar Pasadena (het was ondertusssen al best laat, maar de winkels zouden tot laat open zijn, dus dat was geen probleem), maar hoe moest ik terug komen!? Ik kon mee naar de gaybar, maar om eerlijk te zijn, had ik daar geen zin in. Daarnaast had ik voor de avond afgesproken om met Jessica en Tony wat te gaan doen. De andere mogelijkheid was dus om Jessica te bellen. Dat was eigenlijk wat Celina me opdroeg: Bel Jessica maar, want die werkt toch hier in de buurt. Ik legde uit dat dat niet waar was, want als dat wel zo was, dan hadden we een enorme omweg gemaakt. Jessica werkt namelijk slechts op 5 minuten rijden van Pomona, in San Dimas.. Toch belde ik Jessica en toeval bleek dat ze bij haar ouders was die heel dicht bij Pasadena woonden!! Dus het was geen probleem om me op te halen, dus we spraken af dat ze me rond 10 uur 's avonds op zou pikken en we zouden nog bellen om af te spreken waar ik zou staan.

Toen we in Pasadena aankwamen, vielen de mooite gebouwen me direct op. Het is een net stadje, het ligt wat meer in het noorden en dus hoger op de heuvel. De stadjes die wat hoger liggen, zijn netter en rijker. Route 66 loopt door Pasadena, dat is de hoofdstraat. We hadden trek, dus gingen we eerst op zoek naar een eettentje aan die straat. We vonden Barney's Beanery, wat eigenlijk meer een eettent is, maar waar je niet naar binnen kunt als je onder de 21 bent. Ze hebben er heel veel verschillende soorten eten, zowel hamburgers als chili con carne (maar zonder bonen) en Mexicaans eten. Jessica en Celina pikten een bordje voor me met 'Barney's Beanery - Route 66' erop geprint, dus die zit nu in mijn tas.. Leuk om te hebben, maar niet helemaal juist natuurlijk.. Na het eten gingen we naar de kledingwinkels. Die bleken bijna allemaal toch wel al dicht te zijn. Celina en Angela hadden jurken 'nodig' voor die avond, anders konden ze niet uitgaan. Ik kocht een simpel topje in de uitverkoop en rond 10 uur pikte Jessica me op van de hoofdstraat.

Jessica was iets vergeten bij haar ouders, dus voordat we naar huis gingen, reden we naar haar ouderlijk huis toe. Ik ontmoette haar ouders en haar zus. Had ik al verteld dat haar zus de PA (persoonlijke assistent) is van de actrice die Mary-Alice speelt in Desperate Housewives? Jaja, ik ben 2 stappen verwijderd van de hele DH-crew ;) Niet dat ik hen zal kunnen ontmoeten, maar het is toch wel erg grappig. Spaans is eigenlijk de voertaal in huize Mena, dus ik kon weer een beetje mijn Spaans oefenen, wat best goed ging (thank you mevrouw Hes). Omdat Jessica honger had, reden we voordat we naar haar ouders gingen door de drive through van een hamburgertent (Jack in the Box). Ik geloof dat ze minimaal zes keer per week drive through voedsel eet.. Dat kunnen we ons in Nederland niet voorstellen, hè. Toen we haar ouders huis binnenliepen, was haar moeder aan het bakken. Ze had dus net zo goed thuis kunnen mee-eten, want haar moeder bakte genoeg broodachtige platte schijven voor 6 man, maar ze at haar hamburgers en patat.

Na het eten reden we naar huis om ons om te kleden. Erna pikten we Tony op en reden we terug naar Pomona, waar we naar een tent gingen 'Characters' genaamd. Een deel was overdekt, daar werd een soort van jaren negentig R&B gedraaid en er stonden pooltafels. Achterin was een deur en via die deur kon je naar de zijkant van het gebouw wat niet overdekt was en waar live bandjes optraden. Het publiek was dus heel divers en het was gezellig met z'n drietjes. Op een gegeven moment gingen we poolen en ik had een goede avond, want ik schoot ze er 1 voor 1 in. Om kwart over 1 werd de bel geluid voor de laatste ronde en om half 1 gingen we naar Tony's huis. Onderweg stopten we bij een benzinestation en kochten we wat blikjes bier met een smaakje zoals Jilz (dacht ik) en wat chips. Dat dronken we en aten we bij Tony thuis. Jessica bleef nuchter natuurlijk, want zij was de BOB. Het 'bier' dat we hadden gekocht bleek veel sterker te zijn en ik vond het helemaal niets.. Het smaakte naar 'zure' mat met appelsmaak. Het was wel gezellig om te zitten op het balkon van Tony, dus het werd laat. Het begon wat te spetteren en op een gegeven moment, rond een uur of 5 (! Ik had helemaal niet gelet op de tijd), werd haar jongste kind wakker. Ik mocht hem vasthouden en hij was zo lief en licht. Fantastisch. Erna gingen we naar huis en ik denk dat we rond 7 uur op bed lagen!

Zaterdag 19 maart

Rond 12 uur 's middags kwam ik uit bed en bleek het te regenen. Het was nogal koud en donker binnen, dus ik kleedde me warm aan en ging mijn boek lezen. Tiprin had een jongen ontmoet die in een mariachi band speelt en ze was uitgenodigd om deze avond te komen kijken. We gingen met z'n vijven (Celina, Angela, Jessica, Tiprin en ik) naar de Mexicaanse tent en het was hartstikke leuk om de typisch Mexicaanse cultuur te proeven. Ik zat 'lekker' aan het kraanwater (met chloor) terwijl de rest margarita's en bier dronk. Tiprin was de BOB en dronk slechts 2 biertjes over de hele avond. We zaten na met de band en rond 12 uur reden we naar huis.

Zondag 20 maart

Morgen zou Celina naar Yosemite National Park gaan om er te camperen, dus vandaag moest ik een gps-systeem kopen. Tiprin nam me mee naar Sam's Club, een soort van Makro (waar je lid van moest zijn en aangezien zij haar eigen bedrijf heeft, is ze er lid van). Daar hadden ze het goedkoopste gps-systeem niet op voorraad en ik had geen zin om 150 dollar uit te geven aan zo'n ding, als je het ergens anders voor 75 dollar kunt krijgen. Dus we gingen naar de Wal Mart, waar ze het ook niet op voorraad hadden. De derde plaats, "Best Buy", had het wel, dus ik kon vanaf nu mijn eigen weg vinden. Tiprin had sokken nodig en hout om een soort van verhoging te maken voor de schutting, zodat Fever er niet meer overheen kon springen, dus we gingen nog een paar zaken af. 's Avonds kookten we samen pasta en het was heerlijk. Tiprin vertelde me dat ze probeerde om iedere zaterdag met z'n allen een home cooked meal te eten, maar meestal at iedereen op een ander tijdstip en had iedereen nog eten over van de drive through van de dag ervoor.. We keken een aflevering van Grey's Anatomy, ze zijn in Amerika net zo ver als dat wij zijn in Nederland, en gingen naar bed.

Maandag 21 maart

Het regende nog steeds en Celina en haar vrienden veranderden hun plannen. Het sneeuwde namelijk vreselijk in Yosemite en ze zouden er in een tent gaan slapen, wat dankzij de sneeuw erg oncomfortabel zou zijn, dus in plaats van Yosemite, gingen ze nu naar een hutje in Big Bear Mountain (wat slechts 2 uur rijden was).

Pappa zou de dag erop jarig zijn. Om 10:45 uur in Californië was het 18:45 uur in Blokker, dus ik dacht: laat ik pappa bellen om hem alvast een fijne verjaardag te vieren. Ik had nog een tegoed van 8 dollar en sprak 5 minuten met hem, voordat het tegoed op was. Het was fijn om zijn stem te horen.

Erna vroeg ik Celina of ze nog een plekje over had in de auto en in het hutje voor mij. Dat was zo, dus we reden met twee auto's, met z'n negenen naar Big Bear Mountain. Patrick en Christina reden, want we gebruikten de auto's van Christina's ouders en haar broer. Verder kwamen uiteraard Celina en Angela mee. Ook Jason en Danielle kwamen mee en twee meiden die ik nog niet had ontmoet, Shannon en Megan. Onderweg kwamen we, nadat we de winterkettingen om de banden hadden gedaan, klem te zitten in de sneeuw. Patrick schepte de sneeuw weg in zijn slippers. Na ongeveer 2 uur rijden kwamen we aan en er bleken twee slaapkamers te zijn met in beide kamers een tweepersoonsbed en een eenpersoonsbed. Ik mocht de eerste nacht op de bank slapen. We gingen naar de supermarkt en op de terugweg reed Patrick een verkeerde straat in. Aan het einde van de straat was de sneeuw niet uit de weg geruimd, dus moesten we terug. In plaats van gewoon achteruit rijden (het was een rechte weg) probeerde Patrick midden op de weg te keren en jahoor, we raakten vast.. Hij belde AAA (de Amerikaanse wegenwacht) en ze zouden een uur later arriveren, dus belde hij ook Christina om ons op te komen halen (we waren met z'n vieren). We aten een stuk vlees met geraspte gebakken aardappeltjes (hashbrowns heet dat geloof ik, wij kennen het in Nederland als het Surinaamse rösti, of zeg ik nou iets heel raars?) en na het eten speelden we een spelletje 'Apples to Apples'. Ik dacht dat het een drankspelletje zou zijn, dus ik koos ervoor om niet mee te spelen. Na één ronde had ik door dat het geen drankspelletje was, maar ik vond het leuk genoeg om toe te kijken. De dag erop zou ik ze wel inmaken :)

Dinsdag 22 maart

Mijn nachtje op de bank was goed bevallen, maar omdat het in de slaapkamers zo koud was, hadden ze de verwarming in de woonkamer nogal op een hoge temperatuur gezet (ongeveer 25 graden celsius) en alsnog hadden ze het koud. Dus Angela en Celina wilden de nachten erop op de banken, waardoor ik in een eigen bedje kon slapen :) Dat was een lekker vooruitzicht.

Na het ontbijt gingen we naar downtown Big Bear. Ik kocht goede loopschoenen (het eerste paar platte schoenen dat ik in 10 jaar heb gekocht denk ik..) en een flesje water (zodat ik 'cash back' kon krijgen). Het was een mooie dag om een beetje rond te wandelen, maar de meeste zaakjes waren gesloten, wat wel jammer was, want daardoor was het erg rustig op straat. Er was wel een leuke snoepwinkel open waar ze vele verschillende kleuren M&M's hadden die we niet in Nederland hebben en die je zelf kon 'scheppen'.
's Middags zat ik lekker in het zonnetje in de sneeuw mijn boek te lezen, terwijl de rest een loopgraaf probeerden te graven en sneeuwballen maakten. Ik had geen handschoenen, dus na een paar sneeuwballen rollen, waren mijn handen ijskoud, dus was het niet leuk meer haha. Op een gegeven moment ging iedereen behalve Danielle en Jason naar binnen. Zij begonnen een sneeuwpop te maken en ik maakte het hoofd. De pop was uiteindelijk groter dan ik ben. Volgens mij heb ik nog nooit zo'n grote gemaakt :)
's Avonds aten we pasta met saus en speelden we het spelletje van de avond ervoor, 'Apples to Apples'. Het is een spel waarbij je ieder 7 kaarten in je hand hebt met daarop een naam van bijvoorbeeld een persoon, een gebeurtenis, een land, of een zelfstandig naamwoord (bijvoorbeeld Madonna, Pearl Harbor, Nederland of 'het metrische systeem'). Vervolgens ben je om en om aan de beurt om een kaart van een andere stapel om te draaien waarop een bijvoegelijk naamwoord geschreven staat (zoals 'extreem' of 'lekker', dat zijn toch bijvoegelijke naamwoorden, Truus?). Het is de bedoeling dat iedereen één kaart van zijn 7 kaarten kiest die bij dat bijvoegelijke naamwoord past. De persoon die het bijvoegelijk naamwoordkaartje heeft omgedraaid, heeft de taak om één van de opgelegde kaarten te kiezen als 'winnende kaart', omdat die volgens hem het beste bij het bijvoegelijke naamwoord past (of juist ontzettend ironisch of sarcastisch is voor dat kaartje). Ik draaide op een gegeven moment het kaartje 'normaal' om en de anderen moesten dus een toepasselijke kaart kiezen voor mij. Jason koos 'het metrische systeem' (ik wist trouwens niet dat hij het was die die kaart had gekozen) en voor mij is dat, vooral nu ik hier ben, het toppunt van 'normaal', dus hij was de winnaar van die ronde. Er zaten ook veel namen van mensen tussen van wie ik nog nooit had gehoord, maar die blijkbaar bekend zijn in de VS. En raad eens, ik won van alle Amerikanen :) We gingen weer redelijk op tijd naar bed en ik sliep in het bed, op de kamer van Jason en Danielle, wat goed beviel.

Woensdag 23 maart

De groep wilde skieën en snowboarden, dus gingen we naar het skigebied. Ik deed niet mee, want (zoals de meesten van jullie wel weten) ik durf dat niet aan met mijn zwakke pezen en gewrichten, dus ik zat mooi beneden met mijn boek en een rugzak van Danielle en Jason. Christine en dus ook Patrick wilden ook niet skieën, zij gingen terug naar het huisje. Ik kocht een koffie en een snicker en ontmoette een jongen die in het westen van Londen woont. Daar heb ik even gezellig mee gekletst en omdat hij een skipas had, kon ik mooi gebruik maken van zijn korting op mijn koffie.
Ik ging buiten zitten lezen en op een gegeven moment stonden Patrick en Christine achter me: Ze waren vergeten de huissleutel te vragen aan Celina, daar kwamen ze achter toen ze alweer bij het huisje waren. Gelukkig had ik nog onthouden naar welke afdaling Celina en co waren gegaan, dus Patrick kon haar makkelijk vinden.
Toen ze weer weg waren, kwamen er een drietal jongens bij me zitten waar ik een hele tijd mee heb gepraat over Nederland en de VS, skieën, boeken, rijbewijzen. Het was gezellig.
Rond 2 uur kwam de groep terug. Danielle was gevallen en had erge pijn in haar elleboog (maar het was niet gebroken). Verder was iedereen ongedeerd.
's Avonds aten als 'voorgerecht' smores. Dat is een spekje die je boven het fornuis opwarmt en die je vervolgens met een stukje chocolade tussen twee biscuitjes doet. Erg machtig! Erna aten we aardappelpurree met spekjes erdoorheen en een erg smaakvolle jus uit een pot. Erg gezond dus ;)

Donderdag 24 maart

We maakten het huisje schoon, ik deed de keuken (volgens mij is die in geen tien jaar zo schoon geweest als dat ik hem heb gemaakt) en we vertrokken rond 1 uur 's middags. Ik zat bij Patrick in de auto en hij kan niet rijden, dus iedereen in onze auto was gruwelijk misselijk. Toen we thuiskwamen, gingen we met z'n allen een pizza eten in een paar stadjes verderop (het was een half uur rijden ofzo). We bestelden met z'n allen twee grote (dezelfde) pizza's en het smaakte goed. Toen we erna weer thuiskwamen, keken we een vreemde film, waarvan ik de naam vergeten ben. Het was een Franse animatie-/tekenfilm en het speelde zich af op een andere planeet waar wezens leefden die mensen als dieren behandelden; mensen werden als huisdier gehouden of ze werden verdelgd. Er kwamen veel beelden in voor die me deden denken aan Salvador Dalí. Mooi gemaakt. Ik ging vroeg naar bed om de dag erop me voor te bereiden op mijn trip naar San Diego.

Vrijdag 25 maart

Ik werd vroeg wakker, dankzij Jessica's alarm waar ze zelf niet zo snel van wakker wordt, maar dat was niet erg. Ik kon namelijk niet wachten om mijn reis te gaan plannen en het regenachtige LA eindelijk te verlaten. Mijn plan was om voor de eerste nacht een hostel te boeken in een plaatsje aan het strand in de buurt van San Diego, waar ik dan na die eerste nacht mijn auto en mijn grote koffer een paar dagen kon laten, zodat ik een paar dagen in een hostel in het centrum van San Diego kon verblijven zonder parkeergeld te hoeven betalen. Eerst nam ik een warm bad, waarna ik mijn koffer opnieuw inruimde. Ik zocht wat naar hostels op het internet en op een gegeven moment besloot ik naar Denny´s te gaan om daar te internetten onder het gemak van een kop koffie. Jessica werkte er om de hoek, dus we lunchten samen. Ik had een heerlijke Ceasar salade die ik maar half op kreeg, de rest zou ik meenemen naar San Diego.

Ondanks dat ik niet perse wilde couchsurfen, besloot ik toch een berichtje te posten in de San Diego groep, met de vraag wat er dit weekend te doen zou zijn. Ik kreeg meerdere berichtjes en Ryan uit Ocean Beach bood me zelfs zijn bank aan, dus daar ging ik op in. Hij sms´te me zijn adres en om een uur of half 3 (eigenlijk wel wat te laat, want het zou druk op de weg zijn na half 4) vertrok ik van Denny's naar Tiprins huis. Daar liet zij mij nog even zien hoe ik het oliepijl kon checken (er zat bijna geen druppel meer in) en waar ik het water bij moest vullen. Vlak voordat ik wilde vertrekken, kwamen Celina en Angela even thuis. Erg toevallig. Ik had haar niet kunnen bereiken, want ze was haar telefoon op de weg naar Big Bear verloren.. Waarschijnlijk had ze het toestel laten liggen bij een toilet waar we onderweg waren gestopt. Ik kon nu in ieder geval nog afscheid nemen en vragen of ik haar kussen en een deken mocht meenemen. Dat was okee, dus met kleed en kussen en met een lepel, mes, vork en kommetje van Tiprin vertrok ik richting de benzinepomp. Daar kocht ik een liter olie en goot dat allemaal in de auto, want dat was wel nodig. Ik denk dat ik om 5 uur vertrok over Route 5, langs de kust. De zonsondergang was prachtig en om half 8 kwam ik aan. Voor mijn belevenissen in San Diego en Ocean Beach zullen jullie nog even moeten geduld moeten hebben. Ik zit op dit moment in Las Vegas en het is hier vandaag ineens bewolkt en best fris.. Dus vanmiddag zal ik proberen een beginnetje te maken met mijn volgende verslag.

Samenvatting

Tussen 15 en 25 maart ben ik voor het eerst naar een Walmart gegaan (jaja, dat moet je gezien hebben). Verder was het Saint Patrick's Day op donderdag de 17e, dus ik dronk groen bier en had groene kleding aan. We gingen uit in Hollywood en het was interessant. Op vrijdag de 18e reden Celina en Angela naar Pasadena en aangezien zij erna uit zouden gaan in Hollywood, terwijl ik afgesproken had met Jessica, reed ik met 'mijn' auto achter hen aan. Op een gegeven moment was er een jongen op de baan naast me aan het seinen naar me, dus zette ik de muziek zachter en draaide ik mijn raampje open. Hij zei: "I think you're overheating", dus ik belde Celina en we reden de eerstvolgende afrit af. Het ding dat onder de motorkap zit en oververhit kan raken, was helemaal gescheurd, dus die moesten we bij een garage dichtbij Pasadena achterlaten. Gelukkig waren we met twee auto's.. Van Celina moest ik Jessica maar bellen om me op te laten halen.. Ik belde Jessica en zij bleek toevallig bij haar ouders te zitten, heel dichtbij Pasadena, dus het was geen probleem om me op te halen. Die avond gingen we uit met haar collegaatje Tony. Het werd ontzettend laat en gezellig. De avond erna gingen we naar een mariachi bandje in een Mexicaans restaurant, want Tiprin is in love met één van die zangers. Op zondag heb ik een gps-systeem gekocht en op maandag, nadat ik pappa belde om hem te feliciteren met zijn verjaardag, besloot ik onverwachts om toch mee te gaan met Celina en haar vrienden. Want in plaats van dat ze naar Yosemite gingen om er (in de sneeuw) te camperen, vertrokken ze naar een huisje in Big Bear Mountain, wat veel dichterbij lag. Het sneeuwde daar ook, maar we zaten comfortabel. We hebben spelletjes gedaan en gekookt. Ik heb gelezen terwijl zij aan het snowboarden en skieën waren en we hebben met sneeuwballen gegooid en een sneeuwpop gemaakt. Erg leuk. Op donderdag kwamen we thuis en op vrijdag ben ik vertrokken naar Ocean Beach, een plaatsje naast San Diego. Wat ik daar allemaal beleefd heb, kunnen jullie in mijn volgende verslag lezen.

Liefs, Britta