Van Derik naar Celina - van Torrance naar Pomona

Hallo allemaal,

Hierbij weer een stuk om jullie mee te laten genieten van mijn ervaringen in de USA. Zoals gewoonlijk kun je, als je niet veel tijd hebt of gewoon geen zin hebt om het lange stuk te lezen, naar beneden scrollen en de samenvatting lezen :) Veel plezier ermee

Zaterdag 12 maart

Celina zou me om 9 uur 's morgens ophalen, maar omdat de oom en tante van Derik thuis waren gekomen en ik me een stuk meer op mijn gemak voelde, sms'te ik Celina dat ze ook wel een uur of 2 later kon komen. Dat kwam haar goed uit, dus zo gezegd zo gedaan. Ook maakte ik Derik op deze manier heel erg blij, want nu konden we nog even naar één van zijn favoriete tentjes gaan om te ontbijten. Hij had eindelijk een ochtend met een couchsurfer! Dat kon wel in de krant! We fietsten er in 10 minuten naartoe (ik had het in 5 minuten kunnen fietsen, maar hij was klaarblijkelijk niet gewend om te fietsen) en bestelden het ontbijt. Ik wilde graag wat hartigs, dus besloot de bagel met cream cheese (roomkaas) te nemen. Helaas, die hadden ze niet meer. Dus ik vroeg iets anders hartigs (op de kaart stond alleen maar zoetigheid..), en kreeg een bord met 2 geroosterde sneetjes brood, een beetje boter en wat stukjes fruit. Best lekker en als ik het me goed herinner, betaalde ik er slechts 1 dollar voor. Drie eurokwartjes dus, geen geld. Derik nam een moccakoffie met heel veel slagroom. Goed begin van de dag, hè :) Het meisje dat er werkte was erg aardig en ik raakte aan de praat met haar. Ondertussen kreeg ik een sms van Celina dat het nog een half uurtje later werd, maar toch wilde Derik plots weg. En waarom? Toen we thuiskwamen, hebben we een half uur zijn muntenverzameling bekeken. Ik weet niet of jullie het weten, maar de kwartjes hier hebben allemaal een verschillende opdruk. Voor iedere staat één en dan ook nog voor een paar andere landen die bij de VS horen, dus je hebt er een stuk of 60. Hij had ze allemaal in viervoud (1 gedrukt in Denver, 1 in San Francisco en nog 2 andere soorten die niet in omloop zijn). Zeer interessant en een mooi tijdverdrijf, terwijl we wachtten op Celina.

Celina stond voor met de auto en het was ontzettend leuk om haar weer te zien! 2007 was de laatste keer geweest. Ze vertelde me dat ze komende zomer voor een tijd (een paar jaar) naar Londen gaat verhuizen met haar verloofde. Angela en Celina zijn sinds oktober een stel en Angela, die 21 jaar oud is, heeft Celina afgelopen januari ten huwelijk gevraagd. Een beetje een apart verhaal, maar ik heb Angela ontmoet en het is een hartstikke leuke en interessante meid, dus dat komt wel goed.

Celina nam me mee naar Chinatown, dat ligt iets ten noorden van downtown. Twee vrienden van haar, Danielle en Jason, wonen in die buurt en zij wilden met ons naar de dierentuin. Toen ze hoorden dat ik ook graag naar Santa Monica wilde en Venice Beach, veranderden ze de plannen en vertrokken we (met de auto, want ze doen hier alles met de auto) naar Santa Monica pier (waar ook de Route 66 eindigt). We aten een 'hotdog on a stick' (wat ik met mijn creditcard betaalde en wat Celina 'ontzettend Amerikaans' van mij vond) en liepen de pier op en af (wat zo gebeurd was, want zo groot is die niet). Het plan was om fietsen te huren en in een uurtje naar Venice Beach te fietsen en weer terug. Dat ligt slechts op 10 minuten fietsen bij elkaar vandaan (of 20 minuten, als je met Celina en Danielle fietst, want die zijn het niet gewend en vinden het eigenlijk veel te eng), dus we hadden daar ook nog wat tijd om over de boulevard van Venice Beach te lopen. Er waren leuke barretjes aan die straat en veel marktkraampjes met hele goedkope sieraden. Ik wil er zeker nog een keer heen, en zodra ik mijn auto heb, zal dat makkelijk gaan.

Na de fietsen weer te hebben ingeleverd, gingen we met de auto een stukje rijden. Ze lieten me de campus zien van UCLA (University of California, Los Angeles) wat fantastisch groot is en heel mooi! Het ziekenhuis waarin Michael Jackson is overleden staat ook op die campus. Een ander gebouw waar we langs zijn gereden, was de op een na grootste tempel van de Mormonen, een groot wit gebouw met een grote lap gras ervoor.
Uiteindelijk kwamen we uit bij een Hawaiiaans restaurant "Islands", waar ze eigenlijk vrijwel alleen hamburgers en bier (okee, natuurlijk ook frisdrank) aanboden, dus dat namen we lekker. Jason had me al gewaarschuwd dat het erg veel zou zijn, dus we namen allemaal een doggybag mee naar huis.

Na het eten hadden Danielle en Celina nog trek in een speciaal soort ijsje: een bol ijs tussen twee koekjes (de meeste mensen kiezen voor chocolate chip cookies). Dat was mij te machtig, maar het was wel leuk om te zien en ik nam er een brownie, welke ik mee naar huis nam. We reden in het donker door Beverly Hills, over Santa Monica Boulevard, langs Rodeo Drive en langs een bekende (kleine) fontein die ik volgens hen moest herkennen van de films, maar die ik niet herkende.. Weten jullie wel van 'de fontein van Beverly Hills'? Uiteindelijk zetten we Danielle en Jason af en begonnen we aan onze rit naar Pomona. Dat duurde ongeveer nog een half uur en ik was ontzettend benieuwd hoe ze woonde. Ze vertelde me dat ze in het huis woonde van een vriendin van haar die ze tijdens haar studie in Londen in 2007 heeft ontmoet. Deze vriendin heet Tiprin en is monteur. Ze heeft haar eigen zaak en is nog maar 21. Ze kan niet stilzitten en is constant in de weer, dat is erg grappig om te zien. Tiprins vader woont ook in het huis. Hij is een jaar ziek geweest en begint nu weer langzaam te wennen. Het is een erg slome, iele en stille man die van tv-kijken houdt en hij kijkt met name naar CNN. De vierde persoon die in het huis in Pomona woont, is Jessica. Ze werkt voor een bedrijf die mensen uit hun huis zetten, omdat ze de huur niet betalen of omdat ze het huis kraken. Erg stressvol en verantwoordelijk werk wat Jessica helemaal niet met plezier doet. Naast deze personen is er ook nog een hond die best groot is, maar nog geen jaar oud. De hond heet Fever.

Toen we aankwamen bij het huis, herkende ik het van Google maps street view. Het is een aardig huis, het heeft de begane grond en een verdieping. In totaal heeft het huis 8 kamers (maar het lijkt helemaal niet zo reusachtig groot), 3 badkamers en een keuken. Tiprins vader, Daniel, zat de film "The Green Mile" te kijken toen we aankwamen. Ik keek die film met hem af, want het was ondertussen 10 uur 's avonds en Celina moest nog heel veel leren voor haar examen van maandag. Ze vertrok naar haar campus en zou de nacht doorhalen met een studiegroep. Daarna zou ze bij Angela, die op de campus woont, blijven slapen en vervolgens daar nog meer leren. Zondagavond zouden vrienden over de vloer komen en zouden we met z'n allen Mexicaans gaan eten en de film "Gone with the Wind" gaan kijken.

Die nacht sliep ik op de bank, welke lekker zacht is, maar net te kort en ook de dekens waren allemaal eigenlijk net te kort. Hierdoor was mijn nacht ook een beetje kort, maar dat hinderde niet, want ik kon lekker relaxen de dag erop.

Zondag 13 maart

Ik stond erg vroeg op en maakte 2 boterhammen met pindakaas klaar. Deze zette ik, slim dat ik was, op de salontafel in de achterkamer (waar ik had geslapen), waarna ik naar buiten liep om even te genieten van het zonnetje. Fever rende naar binnen en hap slik weg.. Daar ging 1 van mijn boterhammen. Hij bijt alles kapot, of het nou los of vast zit! Celina mag de hond niet, want hij heeft haar hele oude teddybeer kapotgebeten.

Aangezien Celina nog op de campus was, vroeg Tiprin of ik met haar zusje en haar moeder mee wilde om Mexicaans te gaan eten. Dat wilde ik heel graag, dus nadat ze het hele huis en het pad eromheen had geveegd, vertrokken we naar het restaurantje. Ik koos een burrito, enchilada style, met kaas erop en vlees en rijst erin. Echt heel lekker en heel machtig. De moeder van Tiprin was ontzettend aardig. Ze was de avond ervoor naar een reünie geweest van haar high school en was verrast dat iedereen er zo goed uit zag. Eén van haar oude klasgenoten woont niet meer in LA, maar woont nu dichtbij (en kent) Dolly Parton. Ze vroegen of ik Dolly Parton kende en ik vertelde hen dat ik vroeger Dolly Parton nagedaan had (ik deed 'My Coat of Many Colors', tijdens de carnaval ergens in de jaren negentig). Grappig hè. Tiprins moeder stelde me allerlei vragen, onder andere over welke talen ik sprak, hoe de euro eruit zag, hoe mijn paspoort eruit ziet en mijn rijbewijs en ook over wat ik van plan ben hier te gaan doen. Een leuke energieke vrouw was het. Tiprins zusje was erg stil, ze was 11 jaar en was de avond ervoor naar een Swingdance feest gegaan met Tiprin. Het was laat geworden. Maar het schijnt dat ze sowieso erg rustig is en ze schaamde zich zelfs een beetje voor haar moeder die zo druk aan het praten was. Ze gebaarde naar haar moeder dat ze het wat rustiger aan moest doen, maar Tiprin zei tegen haar dat ze helemaal niet zo druk was, dus moeders mocht zo door blijven praten van Tiprin. Grappig dat haar moeder zich zoveel aantrekt van haar twee kinderen.

Na het eten gingen we naar huis. Ik ging in de zon zitten bij het zwembad en een uur of twee later zouden Celina, Danielle en ik naar de supermarkt gaan voor avocado's en tomaten voor de guacemole, voor tortillachips, voor Mexicaanse rijst en voor bruine bonen. Het vlees zou door Tiprin worden gekocht. Celina was trouwens die ochtend al vroeg thuisgekomen en zat in haar kamer te studeren (op de campus hingen veel studenten rond die overlast veroorzaakten waardoor ze er niet kon leren). Celina werd boos op Tiprin, want blijkbaar wilde zij degene zijn die me zou introduceren in het Mexicaanse eten en dat zou die avond gebeuren. Nu had ik het al gehad die dag, dus Celina wilde het niet meer maken! Het bleek allemaal stress te zijn die Celina op deze manier uitte en uiteindelijk is het allemaal goedgekomen. Voordat Danielle kwam, kwam de ijscoman langs. Die rijdt hier zo'n twee keer per dag langs en heeft naast vele soorten ijs, ook vele soorten snoep te koop. We kochten een ijsje en gingen naar een telefoonzaak waar Celina een telefoon ging kopen voor slechts 5 euro. Die deal kon ze niet laten liggen. Er zou een contract aan hangen dat lager was dan haar huidige en waar ze meer mee kon bellen, dus dat was helemaal ideaal.

Nadat we naar de telefoonwinkel en de supermarkt waren geweest, begonnen we de rijst te bakken. Danielle had een artisjok mee met veel knoflook erin. Die moest nog even in de oven en was erg lekker. We maakten de guacemole klaar, wat erg makkelijk was en deden het vlees op de gril, buiten. Toen het allemaal klaar was, gingen we Gone with the Wind kijken. Het is een film die zich afspeelt tijdens de burgeroorlog en de hoofdpersoon zegt in de film zo'n acht keer "Oh Ashley" (Ashley is de naam van de man van wie ze houdt). Ze hadden hier verzonnen dat we, iedere keer wanneer ze dat zou zeggen, een shot rum zouden nemen. Dat werden uiteindelijk halve shotjes rum, aangezien de meesten nog een examen moesten doen op maandag, maar we werden er wel aardig teut van. Naast Tiprin, Celina en Danielle waren ook Angela en Jessica van de partij. Rond een uur of half 2 lagen we in bed en in plaats van op de bank, kon ik in Danielles kamer slapen. Ze had (in haar best kleine kamertje) haar tweepersoonsbed en een slaapbank, dus dat kwam goed van pas zo.

Maandag 14 maart

Over maandag kan ik heel kort zijn. Ik ontbeet weer met twee broodjes pindakaas (en dit keer zorgde ik ervoor dat Fever ze niet af kon pakken). Ik bedacht me dat ik eigenlijk de dag ervoor bij de supermarkt ook wat etenswaar voor mezelf had moeten kopen, maar dat was ik toen vergeten. Ach, Celina zou na haar examen naar huis komen en dan zou ik met haar naar de supermarkt kunnen gaan. Maar dat kwam ze niet. Ik heb haar de hele dag niet gezien. Ze belde me wel vlak na haar examen, want ze had een idee. Ze heeft een auto, een Toyota, die niet verzekerd is en die ze eigenlijk niet meer nodig heeft. Ze gaat de auto verkopen voordat ze naar Londen gaat. Nu had ze bedacht dat ik de auto wel van haar mocht huren. Het leek een veel beter idee dan het kopen van een auto, want op deze manier heb ik zeker weten een betrouwbare auto en hoef ik me niet druk te maken over hoe ik de auto moet gaan verkopen aan het einde van mijn reis. We zouden er nog even over nadenken, maar het klonk als een heel goed plan. Rond 7 uur 's avonds was nog steeds niemand thuis. Gelukkig had ik nog de halve hamburger van het Hawaiiaanse restaurant (I love doggy bags). Ik was blij dat ik John Grishams "De Cliënt" mee had, daar heb ik een stuk in gelezen. Rond half 11, toen ik net naar bed wilde gaan, kwam Jessica thuis. Ze zei heel lief: "Is Celina er nog steeds niet? Als ik had geweten dat je alleen zou zijn vanavond, dan had ik je meegenomen naar mijn ouders en dan had je Mexicaans gegeten". Ze zijn echt heel gastvrij hier! Uiteindelijk heb ik nog een tijd met Jessica zitten kletsen over mijn trip en na anderhalf uur gingen we naar bed. Ik sliep weer in haar kamer, waar ik echt blij om was. Ik hoefde niet op de bank! :)

Dinsdag 15 maart

Ik at hetzelfde voor ontbijt als de dagen hiervoor, jaja, ik zal Holland niet zo gauw missen met de hoeveelheid pindakaas die ik hier eet. Er was niemand thuis, dus ik ging heerlijk in het zonnetje zitten om te werken aan mijn bruine kleurtje. Verder las ik mijn boek en zocht ik informatie op over autoverzekeringen. Nogal lastig als je niet weet waar je precies naar moet zoeken.. Op een gegeven moment kreeg ik het zo warm, dat ik me voornam om een duik in het zwembad te nemen. Dat heb ik dus gedaan, brrrr wat was dat koud! Maarja, iemand moest de eerste zijn die in 2011 het zwembad in zou gaan, en ik had toch de tijd. Celina was de afgelopen nacht niet thuisgekomen en ik begon eigenlijk een beetje ongerust te worden, dus ik sms'te haar om te horen waar ze was en of ze snel thuis zou komen, omdat ik me 'verveelde' (ze had me al een paar keer gevraagd of ik me niet verveelde en ik zei steeds van niet, want dat was ook zo, maar nu zat ik wel heel lang alleen, in de middle of nowhere, zonder vervoer (openbaar vervoer is hier ver te zoeken) en zonder een huissleutel..). Wat bleek nou, ze had Angela de hele nacht geholpen met een opdracht voor een examen en vanmorgen werd ze gebeld door een vriend wiens auto in beslag was genomen door de politie, omdat hij reed zonder rijbewijs. Hij had Celina nodig om naar het stadhuis te gaan om deze zaak te regelen en om de auto op te halen.

Rond 5 uur 's middags kwam Celina thuis. Ze vertelde me dat ze ging proberen om haar oude verzekering weer te laten activeren en mij ook op die polis te laten zetten. Dat is uiteindelijk gelukt!! En raad eens! Ik heb zojuist mijn eerste rit gemaakt in de VS!! Ah, het geeft me zo'n vrij gevoel om in mijn eentje te rijden! Ik heb inkopen gedaan bij de supermarkt en vanavond heb ik pasta gemaakt. Morgen eet ik lekker een tosti met mozarella en tomaat. Dat is weer eens wat anders dan pindakaas, hè.

Vanavond heb ik met Jessica gepraat over haar reis. Ze wil eind dit jaar naar Europa komen en in 16 dagen naar Londen, Parijs, Barcelona, Wenen, Praag, Berlijn, Amsterdam en Brussel gaan. Misschien moet ze Wenen en Praag maar skippen, of ze moet wat langer komen, want acht steden in 16 dagen, dat is wel heel stressvol!

Zo, ik ga naar bed. Weer lekker in Jessica's kamer. Wat ik morgen ga doen, hangt een beetje van Celina en Angela af. Ze wilden naar Huntington beach, daar is een hondenstrand waar ze heen willen. Maar als ze om 10 uur nog niet uit bed zijn, dan denk ik dat ik naar de Getty Center ga, bij Hollywood. Jullie lezen er meer over in mijn volgende stuk.

Samenvatting

Op zondag haalde Celina me rond half 11 op bij Derik vandaan. Hij had me net zijn muntenverzameling laten zien, dus het werd wel tijd om weg te gaan. Ze nam me mee naar twee vrienden van haar (Danielle en Jason) en we gingen met z'n vieren naar de Santa Monica pier. We fietsten naar Venice Beach en weer terug. Daarna reden we over de campus van de Universiteit van LA (UCLA) richting een Hawaiiaans restaurant, waar we hamburgers aten. Na het eten was het donker en reden we door Beverly Hills. Leuk om te zien allemaal!

Ik sliep op de bank bij Celina. Ze woont in Pomona met 2 meiden (Tiprin en Jessica) en 1 man (Daniel, Tiprins vader) (en 1 hond, Fever, die over het algemeen buiten blijft). Celina moest leren, dus ik hing rond met haar huisgenoten. Tiprin nam me mee uit eten met haar moeder en zusje. 's Avonds aten we Mexicaans en keken we de film "Gone with the Wind". Erg mooi! Omdat de bank zo kort was en omdat Jessica toch een extra bedbank in haar kamertje had, mocht ik bij haar slapen. Heerlijk.

Maandag was ik vrijwel de hele dag alleen thuis en kon ik eigenlijk geen kant op, omdat ik geen huissleutel had (waardoor ik de deur niet op slot kon doen) en omdat ik geen vervoer had. Ik at mijn doggy bag op van het Hawaiiaanse restaurant en las mijn boek. 's Avonds sprak ik nog even met Jessica en sliep ik weer in haar kamer.

Dinsdag, vandaag, heb ik een duik genomen in het ijskoude zwembad. Daarna hebben Celina en ik een verzekering geregeld voor haar auto en sinds vanavond ben ik de trotse huurder van haar Toyota! En het is nog wel een stick drive, oftewel een manual, ook! Dus ik hoef niet te 'leren rijden' met een automaat. Dat scheelt weer.

Liefs, Britta